اثرکاربرد پس از برداشت متیل جاسمونات بر ویژگی های کیفی و ماندگاری توت‌فرنگی رقم کاماروسا

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تیمار پس از برداشت غوطه­وری متیل جاسمونات بر خصوصیات کیفی و عمر انباری میوه توت‌فرنگی رقم ’کاماروسا‘ انجام شد. در این آزمایش تیمار متیل جاسمونات در پنج سطح (0، 25، 50، 75 و 100 میکرومولار) به صورت غوطه‌وری بر میوه‌های توت‌فرنگی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی (فاکتو اول شامل غلضتهای مختلف متیل­جاسمونات و فاکتور دوم نگه­داری در سردخانه به مدت 12 روز) در چهار تکرار انجام شد و ویژگی‌های کیفی مانند مواد جامد محلول کل، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، ویتامین ث، کاهش وزن، فنل، فلاونوئید و ظرفیت آنتی­اکسیدانی کل اندازه­گیری شدند. نتایج نشان داد که غلظت‌‌های به کار برده شده متیل­جاسمونات تفاوت معنی­داری در میزان مواد جامد محلول کل، اسیدیته، ویتامین ث ، pH ، فنل و فلاونوئید کل، فعالیت آنتی‌اکسیدانی کل و کاهش وزن با شاهد داشتند، به طوری که در میوه­های تیمار شده میزان کاهش وزن و pH  کمتر از شاهد و میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون ،ویتامین ث، فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی­اکسیدانی کل بیشتر از شاهد بودند. همچنین بیشترین میزان فنل و فلاونوئید و فعالیت آنتی­اکسیدانی کل در میوه‌های تیمار شده با متیل­جاسمونات در غلظت 100 میکرومولار بود و کمترین مقدار این صفات در طول دوره انبارمانی در شاهد ثبت گردید.